PolitiScales

Dlaczego ludzie są tacy, jacy są? Oś ta pozwala na umiejscowienie się pomiędzy dwoma antagonistycznymi biegunami odpowiadającymi na to pytanie.

konstruktywiści uważają, że jednostka jest skonstruowana ze swojego środowiska (zwłaszcza społecznego), że znaki, które tworzą jednostkę, są nabyte.

W przeciwieństwie do tego, esencjaliści zakładają, że jednostka jest z natury taka, jaka jest, i że charaktery, które ją tworzą, są wrodzone.

Zwolennicy sprawiedliwości rehabilitacyjnej uważają, że rolą wymiaru sprawiedliwości jest skierowanie skazanych z powrotem na "właściwą drogę", uświadomienie im, dlaczego nie powinni robić tego, za co zostali skazani, i towarzyszenie im w tym procesie.

I odwrotnie, zwolennicy sprawiedliwości represyjnej zakładają, że rolą sprawiedliwości jest odstraszanie, zarówno dla skazanych (aby uniknąć recydywy), jak i dla reszty społeczeństwa (poprzez uczynienie ze skazanych przykładu nie do naśladowania).

Postępowcy dążą do postępu społecznego, do poprawy społeczeństwa, nie zważając na tradycję. Często uważają, że obecna epoka jest lepsza od minionej i że należy dalej podążać w tym kierunku.

I odwrotnie, konserwatyści dążą do utrzymania status quo, a nawet przywrócenia pewnych ustalonych wartości, które uważa się za zanikłe lub podupadłe. Tradycje, w tym dziedzictwo religijne, są podkreślane jako źródło mądrości.

Internacjonalizm jest zbiorem heterogenicznych idei, których wspólną cechą jest to, że kraje i ich mieszkańcy nie powinni być szeregowani w kolejności ważności, a ich współpraca powinna być promowana tak bardzo, jak to tylko możliwe. Doprowadzony do maksimum, ostatecznym celem internacjonalizmu jest zniesienie granic.

I odwrotnie, nacjonalizm jest zbiorem idei, których wspólną cechą jest uprzywilejowanie kraju i jego mieszkańców względem innych oraz legitymizacja istnienia jednego narodu dla wszystkich ludzi.

Komunizm to bardzo szeroka doktryna polityczna. W tym teście przewaga zwolenników komunizmu oznacza po prostu, że popierasz publiczną własność środków produkcji.

Kapitalizm jest również bardzo ambiwalentnym pojęciem. W tym teście przewaga zwolenników kapitalizmu oznacza po prostu, że popierają oni prywatną własność środków produkcji.

Oś ta reprezentuje postawę, jaką powinno mieć państwo w gospodarce rynkowej, w której znaczna część środków produkcji jest prywatna. Liberałowie i keynesiści są zatem przeciwni sobie w kwestii metody, jaką należy przyjąć, nie kwestionując jednak kapitalizmu. Jeśli jesteś kapitalistą, ta oś reprezentuje twój cel dla gospodarki. Jeśli jesteś komunistą, ta oś reprezentuje najmniejszą złą rzecz, jakiej możesz oczekiwać od obecnego systemu.

Regulacjonizm, lub interwencjonizm, jest ideą, że działalność gospodarcza powinna być regulowana dla dobra wszystkich. Można tego dokonać poprzez ustawodawstwo, planowanie, dotacje, zmienne opodatkowanie...

Odwrotnie, niech się dzieje jest ideą, że działalność gospodarcza nie powinna być regulowana, ponieważ sama w sobie służyłaby interesowi publicznemu. Może to oznaczać słabe ustawodawstwo, niewielkie subsydia lub ich brak, stałe i często niskie opodatkowanie, a nawet całkowite wyeliminowanie roli państwa w gospodarce.

Ekologia, w polityce, opowiada się za ochroną środowiska, ograniczeniem w jak największym stopniu wpływu działalności człowieka na bioróżnorodność, nawet jeśli oznacza to mimochodem ograniczenie wspomnianej działalności człowieka poprzez mniej lub bardziej radykalną modyfikację dotychczasowego sposobu życia.

Le productivisme privilégie les besoins humain, notamment en soutenant la hausse de la production ou l’utilisation de méthodes ayant un impact incertain sur l’environnement.

Rewolucjoniści będą skłaniać się ku działaniom bezpośrednim, często na marginesie legalności, aby osiągnąć swoje cele, zastąpić obecną organizację polityczną radykalnie inną. Można tego dokonać poprzez walkę partyzancką, lub bardziej ogólnie poprzez metody, które wykraczają poza ramy akceptowalności ustalone przez instytucje polityczne...

Reformatorzy będą skłaniać się ku działaniom prawnym, aby osiągnąć swoje cele, aby krok po kroku zreformować obecną organizację polityczną. Można to zrobić za pośrednictwem instytucji, poprzez wybory, dozwolone demonstracje, petycje...